#boostyourpositivity

#Boostyourpositivity part IV #reallifeparenting, en #stuffmykidsays
Wat is jouw grootste uitdaging als ouder?
Ik loop achter, zoveel is zeker. Gelukkig loopt het vierde en laatste topic van #boostyourpositivity nog tot vanavond, dus het kan nog. Ik kan hier heel kort over zijn: kinderen zijn uitdagingen an sich. Soms zijn ze de hemel, vijf minuten erna de hel en eventjes later terug de hemel. Soms is het een kwestie van overleven, soms van laten leven en andere keren een kwestie van kunnen samenleven. Het merendeel van de tijd vind ik het vooral plezant, veel leven in de brouwerij. Leuke anecdotes die zich in sneltempo opstapelen en het aloude cliché dat de tijd vliegt blijkt meer dan ooit waarheid te zijn.

Quality time is in mijn ogen zo'n trendy woord dat zwaar overschat wordt. Je moet niet één moment vrij maken om er te zijn, je moet er zijn wanneer het nodig is om je vrij te maken. Dat is niet altijd haalbaar, niet altijd leuk, maar als het even kan, proberen we het hier wel te doen. Het zit 'm in spelen, kriebelen, helpen met huiswerk, samen een boekje lezen, samen koken/bakken, samen knutselen... 

Ik hoop vooral dat ze later kunnen terugkijken op een zoveel mogelijk onbezorgde jeugd en zich veel leuke, gelukkige momentjes herinneren. Het gaat 'm dan niet over de grote reizen naar hot en her, niet over de gigantische cadeaus, maar over de gestolen momentjes.

Op zondagmorgen met z'n allen in het grote bed onnozel doen. Of mama en papa die meegaan in het ballenbad om dom te doen. Voor de duizendste keer "ja" zeggen als ze voor de 999ste keer vragen of je dat liedje nog even wil spelen op je telefoon. Om erna allen als kiekens zonder kop door het huis te dansen, of iets wat erop lijkt te doen. Vrijdagavond om te dopen tot aperitiefavond waarbij er zonder gêne een resem ongezonde knabbels op tafel verschijnen. De woensdagnamiddagen die lang geleden omgedoopt werden tot 'knutselnamiddagen' (en ook al werd die knutselnamiddag inmiddels wegens overmacht verplaatst naar het weekend, het blijft plezant). Meedoen met het zoveelste verstopspelletje en toch nog even verrast zeggen "Ik wist écht niet waar jij zat!". ... De opsomming is oneindig, ik hoop dat er iets blijft hangen.

En dan nog een paar kiekjes om het geheel af te sluiten...

Bosspulletjes bijeenrapen om iets mee te knutselen

#boostyourpositivity deel III: je lichaam
Hoe beleven jullie je lichaam? Ben je er blij mee? Besteed je daar veel tijd aan? Laat je het zweten? En hoe zit dat met die body/mind verhouding? 

Wat een onderwerp! Zeker al omdat je daar toch niet de hele tijd (laat staan ooit) over praat. Als je een spiegel voorbijgaat, tja, dan zie je wel eens iets. Dingen die je tof vindt, dingen die je minder tof vindt. Persoonlijk kan ik zeggen dat ik tevreden ben dat ik de spiegel intussen wat minder vul. Anderzijds mogen die contouren gerust nog een stukje versmallen... Verder is mijn buik ietwat een slagveld geworden: keizersnede, wegnemen appendix, verwijderen galblaas... dat laat litteken(tje)s achter. Toch ben ik happy met mijn lichaam: het ding heeft niet zoveel slaap nodig (geloof me, dat is maar best ook) en het werkt, meer kan ik niet wensen...

Sporten/trainen  doe ik niet (meer); met dank aan wat rugproblemen ben ik gedeeltelijk gedoemd het voor lange tijd rustig aan te doen. Dat klinkt stukken zwaarder dan het is: ik kan volop ravotten met de kids, een balletje trappen, gek doen... Maar het echte loop/zwem/fitnesswerk is niet meer geschikt voor my body en wordt dus ook volledig vermeden. Dit schooljaar volgde ik één spinningssessie waarna ik ongeveer anderhalve week pijn had, dus sport ik - voorlopig? - niet meer. Wat ik wel trouw iedere twee à drie avonden doe zijn de oefeningen om mijn rug sterk te houden.

Ik maak vooral iedere dag tijd om mijn voeding te verzorgen zodat diejen body er hopelijk wat beter uitziet dan het was/is. Laat me daar meteen aan toevoegen dat ik het vooral doe voor de factor gezondheid en niet 100% voor dat spiegelbeeld (al is dat mooi meegenomen). Daarnaast hoop ik op die manier onze kinderen een beetje te stimuleren om ook gezond(er) te eten en zo een goeie basis voor later op te bouwen...

Wat betreft mijn "mind", dit is voor een groot deel onafhankelijk van mijn body (gelukkig maar...). Tien, twintig, vijfentwintig kilo geleden, minder fit, minder snel, voelde ik me ook goed. Ik deed ook waar ik zin in had. Mocht ik mezelf mogen omschrijven in twee woorden dan is het wel met de volgende: "grote gelukzak". Alles waar ik ooit op hoopte, heb ik, alles wat ik nodig heb, heb ik. Natuurlijk zijn er altijd zaken die je graag zou hebben maar die zijn minder belangrijk en zullen het grote geluk niet maken. Dus mijn mind is over het algemeen altijd al happy geweest, gebleven en ik hoop dat dat in de toekomst niet zal veranderen!

#boostyourpositivity deel II: Werk en balans

#myworktools #showyourjob

Quote van de kids: “Mama werkt in een school en gaat naar een school!”

Work & life: het loopt (ge)na(a)d(e)loos in elkaar over. En maar goed ook want ik heb de leukste, tofste, meest gevarieerde job ter wereld, en natuurlijk... veel verlof! Jawel: IK BEN LEERKRACHT. Dat heeft als groot pluspunt dat het de opvang voor drie kinderen meestal net iets makkelijker maakt… maar het grootste pluspunt is toch wel dat ik mijn job gewoon héél graag uitoefen!

Bron: www.klasse.be

Ik ben enorm blij met mijn keuze om voor de klas te staan. Ik ben nog blijer met het feit dat de coördinator mij zes mooie jaren geleden opbelde om te vragen of ik nog werk zocht. En ik ben ongelofelijk content dat ik toen zo snel als ik kon “Ja!” zei. Gecontacteerd voor een deeltijdse job, gestart als fulltime met nog een kleine halftime erbovenop. Maar wat een hemel, een hele dag mogen kwebbelen!

Uiteindelijk ben ik toch voorzichtig gaan afbouwen naar een fulltime. In combinatie met ons gezin (van vijf), mijn studies (Master educatieve studies intussen) en alle andere zottigheden die geregeld boven water komen drijven, is dat voldoende. Feit is, mocht iemand mij ooit mijn werk “afpakken”, dan mag je mij uit een serieuze put komen trekken…

De keuze voor een fulltime job is misschien niet helemaal bewust, het is gewoon zo gelopen. Plus, wie kan er nog leven van één loon wil er nog leven van één loon? Ik moet wel toegeven dat ik heel blij ben dat ik de weekends en de vakanties met onze kinderen kan doorbrengen. Knutselen, uitstapjes, vriendjes die komen spelen… ik zou het voor geen geld ter wereld willen missen!

Soms Vaak werk ik tot ’s avonds heel laat, maar dat is dan omdat ik overdag ook wil genieten van de kindjes. Geloof het of niet, als leerkracht heb je echt nog veel werk naast die 20u lesgeven. Maar je hebt ook wel de grote luxe dat je dat verbeterwerk/die voorbereiding/die test/… kan uitvoeren wanneer het voor jou het meest haalbaar is. Hetzelfde tijdens de zomervakantie. Dan ben ik op een week vakantie na, iedere dag wel een paar uur bezig met voorbereidingen, met het opstellen van nieuwe cursussen, blokken… Maar dat doe ik ’s avonds en soms ’s nachts, wanneer het mij uitkomt.

Mijn saaie werkplek, ideaal voor de concentratie! #myworktools

Werken zorgt ervoor dat ik alert blijf, dat ik mezelf blijf uitdagen om nieuwe/interessante/leuke/… dingen te vinden die ik kan omzetten in lesmateriaal. Iedere dag leer ik bij! En ik kom heel wat fijne mensen tegen onderweg, van wie ik vaak ook nog eens bijleer. Meestal voel ik me niet aan het werk, het voelt als een hobby: ik mag iets doen wat ik graag doe.

Is dat dan alleen maar plezant? Baneen gij! Soms is het verbeterwerk niet te overzien en voelt het als een zware brok ellende om die berg te beklimmen en lijkt geen enkele bergschoen stevig genoeg. Soms is er een groep die helemaal geen zin heeft om mee te werken of te luisteren naar jouw gekwetter. Soms probeer je iets uit te leggen en geraak je niet uit uw woorden. Af en toe maak je een fout en voelt ge u dan maar gegeneerd tegenover de anderen die daar dan zitten te luisteren naar de “slimmerd” voor de klas. Hilariteit alom op zo’n momenten gevolgd door de klassieker: “Het was om te kijken of jullie nog wakker waren..” Yeah right. Alsof een leerkracht ooit zoiets opzettelijk doet.

Anderzijds, een cursist die je bedankt na het afstuderen omdat je in hem/haar geloofd hebt, heeft toch een zekere wow-factor. Het gevoel dat je krijgt wanneer je plots bij iemand figuurlijk het licht ziet aan gaan is onbeschrijfelijk. En af en toe eens meemaken dat je iemand zijn leven hebt helpen veranderen (samen met het fantastische lerarenteam natuurlijk!), dat is toch iets bijzonders!

Ben ik blij met mijn job? Neen, ik ben über-gelukkig! 99% van de dagen kom ik al fluitend aan en 99% van de dagen vertrek ik al fluitend. Die andere 1% is dan wat minder omdat er iemand ziek is thuis, omdat er net een grote deadline in zicht is voor mijn eigen opleiding of omdat het soms gewoon geen topdag is. Maar hé, een ferme score, is het niet? 

#Boostyourpositivity deel I: #showyourmorning en #toothbrushselfie

Vorig jaar zag ik het al passeren bij Lilith en het leek wel tof om eraan mee te doen! Alles draait rond positiviteit, tips en trics, id-e-aal... Om mijn "kook"blog overzichtelijk te houden wijd ik er dan maar een nieuwe pagina aan.

De clou is: iedere week zijn er nieuwe challenges, nieuwe blogposts, waar je op je eigen manier iets leuks mag mee doen. En hier vind je dus "mijn" versie...

#showyourmorning #challenge1 en meteen #challenge2 erbij!

Om te beginnen probeer ik altijd iets vroeger op te zijn dan de kleinere huisgenoten hier, dat betekent vroeg uit de veren! (Want die kleine huisgenoten zijn vroege vogels...) We beginnen met een blik in de spiegel en zien het volgende voor ons:

We beginnen de dag zo vrolijk mogelijk ;-) Na het wasje en de coupe een beetje op te frissen beginnen we aan #challenge2 de #toothbrushselfie !

Meestal zijn er dan twee opties. Optie a: de andere vroege vogels zijn er intussen al bijgekomen en deze maken we toonbaar(der). Optie b: het muisstil zijn is gelukt en ik kan rustig alleen gaan ontbijten! 

De ene dag is er meer tijd dan de andere, de ene keer is er brood, de andere keer cornflakes. Nummer 3 ontbijt voorlopig nog met melk, makkie!

Voor mezelf probeer ik veel af te wisselen, de variaties komen vooral aan bod op deze blog, hieronder nog wat andere ontbijtjes die goed vullen, lekker zijn en vooral snel klaar zijn!

(Céreal biscuits met jam, pindakaas en banaan)

(Pur Natur yoghurt met banaan, kiwi, muesli en chocoladestukjes)

(Peperkoek met boter en kiwi)

Wanneer ik 's een hele dag moet werken en dus ook op school moet lunchen, maak ik 's morgens mijn eten af. De voorbereiding gebeurt meestal de avond voordien zodat ik niet al teveel tijd verlies (want die heb ik niet 's morgens). 

(Bulgur met appel, komkommer, kipfilet en honing-mosterd dressing)

In het weekend mag het al ietskes meer zijn en dan probeer ik iets anders uit de hoed te toveren, vorige zaterdag stond dit op het ontbijtmenu: 

(Pannenkoekjes met stroop en aardbeien)

En omdat de ochtenden in het weekend meestal iets gemoedelijker mogen verlopen kunnen ook de kindjes daarvan meeegenieten!

 Tips & trics?
* Ik ben allergisch aan de zoomerfunctie: telkens weer slapen, wekker afdrukken, slapen, afdrukken... Meteen fris en monter (ahum) uit het bed springen werkt beter bij mij...

* 's Morgens de ontbijttafel NIET dekken: als ik cornflakes klaar zet willen ze boterhammen en omgekeerd. Intussen kunnen ze zelf vlot hun boterhammeke smeren of hun potje vullen.

* Wel voorbereiden de dag voordien of in het weekend:
     - tijdrovende ontbijtgerechtjes zoals muffins
     - hetgene wat lekker blijft voor de lunch: komkommer in stukjes, bulgur koken...
     - de boekentassen: koekjes, sapjes, briefjes... geen tijd voor 's morgens!
     - de heilige koffiezet: één druk op de knop en klaar!
     - je eigen tas, als leerkracht zelf je cursus vergeten/de verkeerde cursus meenemen is not-done
     - de tas voor de crèche tot zover je het op voorhand erin kan stoppen

* Een goeie kalender zodat je op voorhand weet wie zijn/haar zwembroek 's morgens moet aandoen, wie sportief gekleed moet zijn, welk voorwerp/stukje fruit mee moet... En gebruik maar één maximum twee agenda's/kalenders... Het gevaar is dat je anders op teveel dingen moet gaan kijken en toch nog iets over het hoofd ziet.

* Post-its: bij vergeetachtige buien plak ik gewoon post-its op de koelkast, de oven, de voordeur... als het maar helpt om te onthouden!

* Zet fruitpotjes/boterhamdozen... klaar dan vergeet je ze niet te vullen. Af en toe is het praktisch om er letterlijk over te vallen om het écht niet te vergeten... Trust me.

* Zorg dat je een extra haarborstel/tandenborstel/... beneden hebt, twintig keer roepen "Koooom naaar booooooveeeeeen, gaaaaa naaaar beneeeedeeeen..." is niet praktisch. Echt.

* Vergeet de hond/kat/hamster/cavia/... niet ! Een goede gewoonte hier is 's morgens de drinkbak en eetbak bijvullen, het beestje moet ook zijn gerief (en zijn aandacht!) hebben.

* Gebruik de woorden "We hebben niet veel tijd meer" niet. Je kan maar door doen. Door de hele tijd op het uurwerk te kijken win je geen tijd maar verlies je. Je wordt nog zenuwachtiger en het lost helemaal niets op.

En de übertip: zeg in je volle haast niet "Ja.". Want voor je het weet heb je beloofd om chocolade te geven, te gaan zwemmen, teddybeer (de grootste die bestaat) mee te nemen in de auto, vanavond een zevengangenkindermenu in elkaar te boksen, cakejes te bakken ... als je er absoluut geen tijd voor hebt. Soms hilarisch, als het bij een ander gebeurt ;)